viernes, 20 de junio de 2014

Manuel Teira é unha persoa Teirizada por outros moitos Teiras que habitan no seu universo.




 
 
Quen é o artista Manuel Teira Luaces?.

         Manuel Teira como tal non existe, en tal caso é unha suma de varios individuos, ou mellor diría eu, de seres que  con diferentes aspectos e distintas formas de pensar viven no mesmo edificio sen deixar nunca de ser nenos, e abocados ao mundo da imaxinación, a adiviñar aquilo que aínda está por chegar. En tal caso, Manuel Teira é unha persoa Teirizada por outros moitos Teiras que habitan no seu universo.

A quen está dirixida a túa obra e cal é a mensaxe que queres transmitir?.

          Penso que ao principio a obra xurde, non sabes aínda moi ben que facer con ela, logo, a obra necesita comprenderse, necesitas aprender a mirar e a sobrevivir con ela, a ver, e entón a obra comeza a ocupar ese lugar e comezas a entender o seu dircurso, e sentes esa necesidade de asociala a algo determinado, aínda enténdendo por  veces coexiste nela unha certa inutilidade da arte, e non me refiro a unha inutilidade estética, senón, a unha inutilidade obxectiva. A miña obra, coido que convida a abrir ben os ollos, hai en toda ela unha certa linguaxe subxectiva que nos convida ao viaxe e á reflexión, é unha obra cargada dun profundo simbolismo erótico, o erotismo para min na arte é coma o aire, aí radica o centro e o pálpito da vida. É verdade, que en moitas das miñas pezas queda ben definida a miña preocupación polo meu país e pola miña cultura, creo que esa preocupación latexa constamente na respiración da miña obra.
  
 
 

Cal cres que é o motivo de que ás persoas lle guste a túa obra?.

          Penso que máis ca gustar, ás persoas interésalles a miña obra, é posible que a miña obra comunique ben, hai nela unha forte pulsación  e unha conxugación do traballo creativo co sentido do oficio ben elaborado, iso resulta curioso e no fondo é moi atrainte , e noutro contexto, coido que ese sentido estético da provocación e da reflexión son un bo mecanismo de atracción para quen a contempla e coido que non pasa indiferente para ninguén.
 
 

Que relación existe entre a túa pintura e a túa escultura.

           Toda a arte está cinguida polo mesmo tronco,no fondo todo cambia bastante menos do que parece, na vida das esculturas e no seu proceso subxace no fondo o debuxo e tamén a pintura, eu podería definirme coma un artista que cando debuxa ou pinta  o qu estou é facendo escultura cos meus debuxos, ou coa miña pintura, polo tanto, nunca deixei de facer escultura cando pinto, e nunca deixei de facer pintura cando tallo, ademais, na miña escultura, en moitas das miñas obras está incorporada  a policromía , pensó que esa relación xa ao di todo, tan só cambia a técnica, que para un artista non debe ser ningunha barreira á hora de enfrontarse ao proceso creativo…


 
ORIXE. (ORIXE).
Mármore de Macael.
Medidas, 29X12X10



 
Ilustración Ballesteros 
 
En escultura buscas o material concreto para a obra que tes pensada, o esta é independiente do material empregado.

            No proceso de elaboración da escultura danse moitas circunstancias, e tamén é verdade que cada escultor segue o seu camiño, e na escolla do material pasa o mesmo, eu traballo normalmente con granito, con bronce e con arame, e no fondo, as miñas obras créanse normalmente en función da escolla do material, o material sempre condiciona unha obra, a obra sempre é cambiante en función do material que se vaia a empregar, penso que o éxito final da obra vai en función do material que se use para a súa elaboración, e senón é completamente determinante, si que ten moitísima importancia.
 
 
MUSA DE NOVA YORK. ( MUSA DE NEW YORK  )
Granito país.
Medias. 66X33X26.
 

Que te gustaría aportar á comunidade da arca  da arte.

            É verdade que neste mundo globalizado, cunha arte que cada vez se asemella máis, é na que nos custa marcar diferencias, resulta complexo aportar algo novidoso, pero en todo isto, hai algo que nos diferencia de todo o demais, que ben sendo a mirada do artista, por iso, a arte sempre perdurará por enriba da todo, sempre estárá aí abrollando no lugar máis insospeitado, e para iso está a nosa mirada, cada mirada é unha maneira distinta de crear, os universos creativos van parellos aos ollos, e penso, que á comunidade da Arca da arte, recomendaríalle abrir os ollos e mirar, participar nesa exploración e ollar con sensibilidade, non importa o motivo, importa como se interpreta, se miramos e vemos, estamos salvados.

 
 
PAISAXE XAPONÉS. ( PAISAJE JAPONÉS ).
Soporte de madera lacada,
con instalación en alambre policromada.
Medidas, 120X90 X35



 
Manuel Teira na súa casa

 

lunes, 2 de junio de 2014

Exposición - Subasta Solidaria Ateneo Ferrolán

Exposición – Subasta Solidaria:
“Somos Cultura, Somos Imaxe, Somos Artes Plásticas”






Este mes de xuño, a quenda é para a pintura, a fotografía e as artes plásticas, que encherán de obras, a sala de exposicións baixo o nome O Ateneo somos cultura. Somos imaxe. Somos artes plásticas.

Permanecerá aberta á participación en todo momento. Dende a súa inauguración o día 2 de xuño ata a súa clausura o 27 do mesmo mes, os autores que o desexen poderán doar as súas obras e sumarse á iniciativa.

Outro motivo que fai diferente a exposición é a posibilidade de puxar polas distintas obras. Un exemplo: paséaste pola sala e namóraste perdidamente dunha peza de Suso Basterrechea, ou dun Patinha, ou da lámina de Siro. Miras o seu prezo de saída, parécete ben -e máis aínda ao destinarse o recadado a salvar o Ateneo-, anotas os teus datos e vas facendo un oco na parede ata o último día da exposición.

Chegas o venres 27 de xuño, preparado para levarche o teu cadro baixo o brazo e oh, sorpresa!, catro persoas máis namoráronse del e aumentou o seu prezo. Así que, ou te resignas, ou te resgas un pouco máis o peto.

Ata o momento, a exposición conta con obras de Manuel Patinha, Alfonso Costa, Tino Poza, Suso Basterrechea, Luis Rapela, Spela Trobec, Jesús Balado, María Manuela, Miguel Anxo Varela, Carmen Martín, Eduardo Pereira, Anxo Alvarez, Xaquín Marín, Siro López, Manolo Rei, Fátima Fernández, Carlos Pereira, Isabel Pintado, Tonia Vázquez, Delio Sánchez, Mª José Leira, Alejos ....

Pero calquera artista pode sumar a súa obra ás anteriores, sexa unha figura consolidada ou un afeccionado; así haberá prezos alcanzables e poderase chegar a máis público, á vez que se promove os novos autores.


 
Xaquín Marín
 
 
 
Jesús Balado
 
 
 
Mª José Leira